O małym krecie, który chciał wiedzieć, kto położył go na głowie

To jedna z tych książek, które zachęcają do przewartościowania poglądów na literaturę dziecięcą, dziedzinę jej tematyki. Od pierwszych linijek burzy wszystkie figury omijania akceptowane w naszym społeczeństwie. Wielu czytelników, którzy są przyzwyczajeni do tradycyjnej literatury dziecięcej, prawdopodobnie uzna za niezwykłe, o czym jest historia napisana przez Wernera Holzwarta i JAK jest opowiedziana. Ale bez wątpienia ta książeczka spodoba się dzieciom, będzie je bawić, a nawet pozwoli podczas zabawy rozwiązać tak bolesny dla większości rodziców problem, który powoduje albo żal, albo prawdziwą radość – w zależności od zawartości pieluchy albo nocnik. Z punktu widzenia psychologii wieku jest to bardzo poprawna książka. A kto, jeśli nie kret, który postanawiając dowiedzieć się, kto włożył go na głowę, prowadzi całe śledztwo-badania, może zostać przyjacielem badaczy dziecięcych? A także język, słowa. Oleksandra Hryhorenko przetłumaczyła bardzo smakowicie. Dzieci, bawiąc się ponownie, uzupełnią swoje słownictwo o nowe słowa. A wymawiając konstrukcje odtwarzające dźwięk, szybciej nauczą się poprawnej artykulacji. A do tego wszystkiego nie mniej ważne jest, aby dzieci nauczyły się zagłębiać w istotę rzeczy od kreta, zrozumieją: jeśli ktoś już położył ci to na głowie, musisz się dowiedzieć, a po odkryciu ... Cóż, przeczytaj to sam. Zdejmij więc sobie i swoim dzieciom wykrochmalone obroże: ocierają się nieznośnie o szyję i uniemożliwiają swobodne oddychanie. Przeczytaj o krecie, ciesz się śmiechem, reakcjami i pytaniami swoich dzieci, dowcipną historią Wernera Holzwarta, uroczymi, dynamicznymi ilustracjami Wolfa Erlbrucha, doskonałym językiem Oleksandry Hryhorenko.